U junu 2015. godine, primećen je ribarski brod kod Feniksovih ostrva, zaštićenog područja Kiriba. Vlada je poslala izvršnog sudiju glavnog grada, na četiri dana putovanja, kako bi istražili udaljeni region. Feniksova ostrva kao najveća kulturna baština UNESCO-a, nedosavno su proglašena kao jedna od najplodnijih područja bogata tunom.
Okeani zaumizaju oko 1,4 milijarde kvadratnih kilometara, odnosno oko 71% zemljive površine, od kojih je manje od 5% istraženo. Stotine miliona ljudi zavise od okeana, kada je u pitanju njihovo preživljavanje. Više od milijardu se oslanja na ribu, kao glavni izvor hrane. Ali danas, zahvaljujući ilegalnim lovištima, prevelikim količinama lova ribe i sve većim brojem uništenih prirodnih staništa, populacija ribe na globalnom nivou je u krizi. Neke vrste, su brojčano opale za čak 90%.
Tokom 1990-tih godina, veliki brodovi su počeli da koriste tehnologiju koja se zove Automatski Identifikacioni Sistem (AIS), to je GPS protokol za plovila koja plove morem, služi kao mehanizam bezbednosti, kako bi ostali brodovi u okolini znali njihove pozicije. Do 2013.godine SAD i Evropska Unija su zahtevali AIS na nekoliko komercijalnih brodova, a sateliti su prikupljali signale preko otvorenog okeana. U nešto više od jedne decenije, broj brodova čije se kretanje na otvorenom moru može pratiti je došao do 250,000.
Ribarskim flotama širom sveta, kroz istoriju se upravljalo neprozirno, uglavnom izvan vidokruga. Ovo je sada prilika da se stvori javni pogled na najveće ribarske brodove u vremenu i prostoru. SkyTruth i Google-ova tehnička ekipa počele su saradnju na ranom konceptualnom prototipu. Uz sam okean, ova tri partnera postali su ”Global Fishing Watch (GFW)” platforma. Sistem počinje da radi sa AIS podacima – širinom plovila, brzini, pravcu i identitetu. Zatim se na to dodaju tip broda, način kretanja, koliko je tu voda duboka ili koliko često menja smer – svi ovi faktori prolaze kroz razne modele, na osnovu kojih se određuje da li je brod namenjen ribolovu ili ne.
GFW je prikazao svoj prvi prototip u novembru 2014.godine. Sada se postavlja pitanje, može li da spreči nelegalne ali profitabilne ribolovačke aktivnosti? Obzirom da je GFW dostupan na globalnom nivou, podstičke međunarodnu saradnju. Indonezija, u kojoj je razvijena jedna od najvećih ribarskih ekonomija, nedavno je donela odluku da bi korišćenje GFW platforme bio izuzetno progresivan presedan, koji imaju i druge zemlje koje pokazuju sličan interes.
Sve ovo su važni koraci ka napredovanju, ali slika svetskog ribolova je i dalje nepotpuna. GFW sarađuje sa istraživačkim institucijama, gde se bave temama da li će subvencije uticati na to gde zapravo riba ide. GWF ima milion tačaka sa kojih prikuplja podatke, ali u 5 sekundi može ispričati priče, koje nikad niko nije rekao. Ono što ćemo mi da uradimo sa tim pričama će odrediti da li možemo povratiti svetski ribolov na noge, da nastavi da hrani čovečanstvo, generacije koje tek dolaze.
